നിന്നില്‍ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞുപോകുംമുമ്പ്
നിന്റെ തട്ടകത്തിലെ
പൊന്‍ചെമ്പകക്കൊമ്പ് ഞാന്‍
മുറിച്ചിടും.
എന്റെ അടയാളമാണത്.
നിന്നെ സ്നേഹിക്കുമ്പോള്‍ എനിക്കെന്തുനൊന്തിരുന്നെന്നോ?
എന്റെ തിരുനെറ്റിയില്‍
നീയുറപ്പിച്ച ആണികള്‍
നിന്റെ പ്രണയപാരിതോഷികങ്ങള്‍,
നിനക്കവയൊരിക്കലും മടക്കാതെ ഞാന്‍
കാത്തുവയ്ക്കും.
ചങ്ങാതി,
നമ്മളിനിയും കാണും.
തട്ടകം വിട്ട്,
മന്ത്രബന്ധങ്ങളഴിഞ്ഞ്,
ഉപാസനാമൂര്‍ത്തികള്‍ ബാധിര്യം നടിക്കുന്നനാളില്‍
നീ വരും.
ഒറ്റയ്ക്കിരുട്ടില്‍,എന്റെ പാലപ്പടര്‍പ്പിനടിയില്‍
പകച്ചനോട്ടവുമായി
നീ വഴിതെറ്റിയെങ്കിലും എത്തും.
ക്ലാവുപിടിച്ച വിളക്കുമായി ഞാനുണ്ടാവും;
നീയെരിഞ്ഞ് എനിക്കുവെളിച്ചമാവുക.
skip to main |
skip to sidebar
About Me
- ഛായ
- സൂര്യതാപം താങ്ങാനാകാതെ തപസില് തണുക്കാനിറങ്ങിയവളായിരുന്നു സംജ്ഞ. തന്റെ അസാന്നിദ്ധ്യം സൂര്യനേയും കുട്ടികളേയും ബാധിക്കാതിരിക്കാനായി പ്രതിരൂപത്തിന് ജീവന് കൊടുത്തിട്ടാണ് സംജ്ഞ പോയത്.ജീവന് വീണ ആ നിഴല് ഛായയായി.സംജ്ഞയുടെ പകരക്കാരിയായി. മൂന്നുകുഞ്ഞുങ്ങള്ക്കു ജന്മം നല്കി. ഒരിക്കല്പോലും സൂര്യനറിഞ്ഞില്ല, അവള് വെറും നിഴലാണെന്ന്.സ്വന്തം കുഞ്ഞിന്റെ കാര്യമെത്തുന്മ്പോള് നിഴല് പോലും സ്വാര്ത്ഥയാണോ? അങ്ങിനെ ഏതോ ഒരു നിമിഷത്തിലാവണം സൂര്യനോട് ഛായയ്ക്ക് സത്യങ്ങളില് ചിലതു പറയേണ്ടിവന്നത്. ഛായയെ ഉപേക്ഷിച്ച് സൂര്യന് സംജ്ഞയെത്തേടിയിറങ്ങി; കണ്ടെത്തി; കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവന്നു. ഛായ?.......... മൌനം സ്വര്ണമാണ് എന്നല്ലേ പഴമൊഴി!
3 comments:
ബ്ലോഗാശംസകള്‍..
നന്നായിരിക്കുന്നു..ഭാവുകങ്ങള്‍
നന്നായിരിക്കുന്നു...
:-)
ഗോപന്‍
Post a Comment