അടര്‍ന്നുപോകാതെ പിന്തുടരുന്നൊരീ
മഹാമൌനത്തിന്റെ വാക്കുകള്‍:
നിലാവൊതുക്കിയ തളിര്‍ച്ചിരികളി,
ലുറഞ്ഞ സ്നേഹത്തിന്‍ ചതുപ്പിലും,
എരിഞ്ഞുതീരുമെന്നറിഞ്ഞിട്ടും ദീപ-
ഹൃദന്തത്തെപ്പുല്‍കും മനസ്സുമായ്
കരളുടഞ്ഞാലും കവിള്‍ നനയാതെ
ദൃഢപദങ്ങളില്‍ നടക്കുവോള്‍,
നരകവീഥികള്‍ വിളിക്കുമ്പോള്‍ ശാപ-
ശരങ്ങളിലൊട്ടും പതറാതെ
വിളിക്കാതെ രൂപം തിരിച്ചുചെല്ലുമ്പോള്‍
മടക്കമില്ലെന്നു നിനയ്ക്കുവോള്‍,
മുലപ്പാലിന്‍ മണംതുളുമ്പും പൈതങ്ങള്‍
കരഞ്ഞു പിന്‍വിളി വിളിക്കവേ
ജ്വലിക്കയോ സ്വയമെരികയോ ജന്മ
രഥവേഗങ്ങളെപ്പഴിക്കയോ?
skip to main |
skip to sidebar
About Me
- ഛായ
- സൂര്യതാപം താങ്ങാനാകാതെ തപസില് തണുക്കാനിറങ്ങിയവളായിരുന്നു സംജ്ഞ. തന്റെ അസാന്നിദ്ധ്യം സൂര്യനേയും കുട്ടികളേയും ബാധിക്കാതിരിക്കാനായി പ്രതിരൂപത്തിന് ജീവന് കൊടുത്തിട്ടാണ് സംജ്ഞ പോയത്.ജീവന് വീണ ആ നിഴല് ഛായയായി.സംജ്ഞയുടെ പകരക്കാരിയായി. മൂന്നുകുഞ്ഞുങ്ങള്ക്കു ജന്മം നല്കി. ഒരിക്കല്പോലും സൂര്യനറിഞ്ഞില്ല, അവള് വെറും നിഴലാണെന്ന്.സ്വന്തം കുഞ്ഞിന്റെ കാര്യമെത്തുന്മ്പോള് നിഴല് പോലും സ്വാര്ത്ഥയാണോ? അങ്ങിനെ ഏതോ ഒരു നിമിഷത്തിലാവണം സൂര്യനോട് ഛായയ്ക്ക് സത്യങ്ങളില് ചിലതു പറയേണ്ടിവന്നത്. ഛായയെ ഉപേക്ഷിച്ച് സൂര്യന് സംജ്ഞയെത്തേടിയിറങ്ങി; കണ്ടെത്തി; കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവന്നു. ഛായ?.......... മൌനം സ്വര്ണമാണ് എന്നല്ലേ പഴമൊഴി!
8 comments:
ഇതു വായിച്ചപ്പോള്‍ Leo Tolstoy de Anna Karena ഓര്‍മ വന്നു
നല്ല കവിത
വാക്കുകള്‍ക്ക് കൂടുതല്‍ തീക്ഷ്ണതയായാല്‍ ഇന്യും നന്നായിരിക്കും.
ആശംസകള്‍
നന്നായിട്ടുണ്ട്. നല്ല വരികള്‍!
:)
സ്വാഗതം ബൂലോഗത്തേക്ക്.. വാ‍ക്കുകളിലെ അഗ്നി കെടാതെ സൂക്ഷിക്കുക..
സ്വാഗതം... നല്ലശൈലി. ഛായാച്ചിത്രങ്ങളിനിയും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
സ്വാഗതം.. നല്ല പോസ്റ്റ്.
ഉപാസനയുടെ സ്വാഗതം
:)
ഉപാസന
ഈ ഛായയുടെ കഥ ഞാനാദ്യം അറിയുകയാണ്‍-haunting!
എവിടെനിന്നാണത് കിട്ടിയത്?
Post a Comment